... Οπλισμένος με μια αίσθηση απίθανα ευαίσθητη και καινούρια, ξεπερνάει το στάδιο των πειραματισμών και εισχωρεί βαθιά σε μια αγχώδη και εποχική ψυχολογία του σύγχρονου ανθρώπου, που δεν είναι καθόλου εκζήτηση και άγρα αιφνιδιασμών, αλλά ουσιαστικός μετασχηματισμός. Παρουσιάστηκε στα 1966 με το βιβλίο του, Οι ΄Αταφοι, που διέγραφε ελπίδες και σημαντικές προοπτικές. Με το δεύτερο βιβλίο του, Αλμπατζάλ, 1971, με 12 διηγήματα, παρουσιάζει κατακτήσεις και προεκτάσεις, που πρέπει να σημειωθούν με ενθουσιασμό, απ' όσους μπορούν να εισδύσουν στα μυστικά του αληθινά καινούριου και δημιουργικού στοιχείου, που χρησιμοποιείται από οργανική ανάγκη, που δεν έχει τίποτα το κοινό με τους καινόπληκτους νεανίες. Θέματα, απομόνωση καίριων στιγμών, χρώμα ποιητικό, διήγηση αστραπιαία και φλογισμένη, διαγράφουν μια αληθινά παρθενική όραση στα πράγματα.
Νίκος Παππάς, Η Αληθινή Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (1100-1973), 1973